#historia #zydzi #socdem #neuropa

źródło: wde.jpg

Tzw. zdjęcie które mówi więcej niż 1000 słów.
Żródło (niezły tekst, polecam)

Razem bardzo chciało być partią ludową – taką, na którą głosują prekariusze, bezrobotni, pracujący biedni czy robotnicy. Sęk w tym, że ten elektorat albo nie głosuje wcale, albo głosuje na nacjonalistyczną prawicę – prosocjalną i obyczajowo konserwatywną. Zapotrzebowanie ludu na partię radykalną socjalnie (jak na polskie warunki) i liberalną obyczajowo było bliskie zera. Zamiast wyciągnąć wnioski z tego faktu, partia postanowiła z impetem i rytmicznie uderzać głową w ścianę.

Samolińska i Trzeciak piszą, że należało „mieć w dupie dobre maniery” oraz sprowadzić akademicki przekaz partii do, cytuję, „ZŁODZIEJE WYPIERDALAĆ”. To hasło mieli już Andrzej Lepper i Paweł Kukiz, prezentując je w bardziej wiarygodny sposób od dzieci z dobrych domów z partii Razem.

Z czego zapamiętamy Partię Razem?
Np. z wprowadzenia do wielkiej polityki nowatorskiej koncepcji, że można mieć kilkunastu (kilkanaścioro?) liderów naraz :)

#neuropa #4konserwy #socdem #razem #partiarazem #krytykapolityczna #polityka pokaż całość

źródło: krytykapolityczna.pl

#4konserwy - macie coś na spięcie w mózgu ( ͡º ͜ʖ͡º)

#antykapitalizm #neuropa #socdem

źródło: 1550149814908.png

"Za Solidarność Kobiet Świata!"
Valeriy Rybakov, 1973r, ZSRR

#antykapitalizm #neuropa #socdem #socjalizm #sztuka #malarstwo #feminizm #anarchizm

źródło: 1550096882172.jpg

#razem #polityka #socdem #biedron #neuropa

źródło: rw.jpg

11 lutego 1869 roku Karol Marks w liście do Ludwika Kugelmanna pisał w następujący sposób:

"Krzyż, który moja najstarsza córka Jenny, nosi na fotografii, jest polskim krzyżem powstańczym z 1864 roku".

Wybuch Powstania Styczniowego poruszył Karola Marksa, który spodziewał się po nim międzynarodowych, rewolucyjnych reperkusji. Marks chciał pomóc Polakom i powstaniu w miarę swoich ówczesnych możliwości: piętnując zachowanie się Rosji i Prus, wzywając robotników niemieckich do składek na rzecz powstania. Niemiecki Związek Robotniczy w Londynie z inicjatywy Karola Marksa wydał okolicznościową odezwę, która ogłosiła, że „Wskrzeszenie Polski – oto co powinno być nakreślone płomiennymi zgłoskami na sztandarze klasy robotniczej Niemiec”. Karol Marks nosił się również z pomysłem utworzenia niemieckiego legionu rewolucyjnego, który miałby zostać skierowany do walki po stronie powstańców polskich.

#antykapitalizm #socdem #polska #neuropa #historia #ciekawostkihistoryczne pokaż całość

źródło: 1549873333918.jpg

STRUŚ PĘDZIWIATR - ANALIZA MARKSISTOWSKA

seria krótkometrażowych filmów animowanych opowiadających o kojocie Wilusiu i Strusiu Pędziwiatrze to wnikliwe studium kapitalistycznego mirażu powodującego destrukcję i alienację klasy robotniczej.

Główny bohater serii, Kojot Wiluś, zafiksowany jest na schwytaniu i zjedzeniu tytułowego Strusia Pędziwiatra - cel jego egzystencji literalnie polega na osiągnięciu spełnienia poprzez akt konsumpcji. Ta satysfakcja jest jednak niemożliwa do osiągnięcia dla naszego bohatera, ponieważ Struś wydaje się być w stanie naginać prawa natury, byle tylko wymknąć mu się z rąk. W ten sposób Struś jawi nam się jako symbol sztucznie wytworzonej przez kapitalizm aspiracji klasowej, która w rzeczywistości jest stuprocentowo niemożliwa do osiągnięcia dla przedstawiciela proletariatu. Robotnik w fabryce jest głęboko przekonany, że jeśli będzie się bardzo starał i ciężko pracował, pewnego dnia osiągnie tyle, co swój szef - kapitalizm musi podtrzymywać to przekonanie, ponieważ na nim opiera się taktyka eksploatacji ludu klasy pracującej przez burżuazję.

Analogicznie Kojot szuka spełnienia w konsumpcji Strusia, która - tak samo jak przeskok klasowy dla proletariusza - jest niemożliwa do osiągnięcia. I - tak samo jak w przypadku proletariusza - Kojot dobrowolnie przyjmuje ten paradygmat jako dogmat którego nigdy nie podważa. Tragedią Wilusia jest fakt, że przy jego talencie, pomysłowości oraz determinacji byłby w stanie osiągnąć liczne sukcesy życiowe, gdyby tylko było go stać na bunt przeciwko status quo, w którym utknął.

Ważnym wątkiem jest również firma ACME, z której usług korzysta Kojot celem konstruowania kolejnych pułapek na Strusia. Korporacja dostarcza mu wadliwe produkty, ponieważ wie, że gdyby postępowała inaczej, Kojot w końcu osiągnąłby swój cel i przestał być jej klientem. Tak jak producenci sprzętu elektronicznego tworzący nowe wersje swoich produktów w taki sposób, by były niekompatybilne z wcześniejszymi komponentami zmuszając klientów do większych zakupów, ACME obrazuje prawdziwe oblicze kapitalizmu jako inherentnie wadliwego systemu, w którym klientom dostarcza się umyślnie wadliwe produkty, by zmusić go do regularnego wracania po więcej.

Rezultatem jest zaklęty krąg fizycznych i psychicznych cierpień w pogoni za wyidealizowanym, niemożliwym do osiągnięcia celem. Pod koniec każdego odcinka Kojot jest poturbowany, wycieńczony i straumatyzowany - wierzy jednak, że pewnego dnia mu się uda, że schwyta Strusia, zje go i w końcu odnajdzie spokój duszy oraz życiową satysfakcję. I dopóki w to wierzy, dopóty będzie cierpiał, doświadczał traum i obrażeń cielesnych - a firma ACME będzie miała klienta.

src

#antykapitalizm #filozofia #socdem #neuropa #kapitalizm #gruparatowaniapoziomu pokaż całość

źródło: 1549790759144.jpg

#biedron #socdem #neuropa #4konserwy
Dowolna partia: przedstawia swój program gospodarczy
Liberałowie:

źródło: 1549222433993.jpg

Dzięki zastosowaniu inżynierii wstecznej udało mi się ustalić zasady działania jednego z algorytmów stosowanych w oprogramowaniu neoliberalnych #npc. Przedstawia to poniższy schemat blokowy - uspołeczniam i proszę to robić dalej :)

#antykapitalizm #bekazprawakow #neuropa #4konserwy #socdem #bekazkorwina #bekazlibertarian #ekonomia #libertarianizm #polityka pokaż całość

źródło: Untitled Diagram.png

#socdem #razem #polityka #dobrazmiana

źródło: wew.jpg

21 stycznia 1950 zmarł George Orwell angielski pisarz i publicysta. Zagorzały krytyk systemów totalitarnych, zwolennik socjalizmu demokratycznego. Uczestnik wojny domowej w Hiszpanii. Walczył w szeregach milicji POUM (Robotnicza Partia Zjednoczenia Marksistowskiego) #historia #neuropa #4konserwy #socdem #antykapitalizm

źródło: 1490456600_by_juansamir_500.jpg

#szwecja #socdem #neuropa #4konserwy

Szwecja w końcu będzie miała rząd.
Przegłosowanie wotum ufności dla premiera zajęło tylko 137 dni ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Premierem ponownie zostanie Stefan Löfven z Partii Socjaldemokratycznej.
Oprócz wsparcia swojej partii poparli go też Zieloni.
Osobiście gościa nie trawię, tak jak duża część społeczeństwa szwedzkiego (wliczając w to wyborców o lewicowych poglądach).

Jego kandydatura została przegłosowana dzięki porozumieniu z Centrum, Liberałami i Lewicą - w zamian za porozumienie w kwestiach liberalnych reform podatkowych oraz części świadczeń społecznych Centrum i Liberałowie nie głosowali przeciwko niemu. Lewica wstrzymała się od głosowania właśnie ze względu na porozumienie z Liberałami - nie głosowała jednak przeciwko, żeby nie torpedować kolejnej próby formowania rządu.
Tym samym w Szwecji będzie rządził teraz rząd mniejszościowy - ma de facto poparcie jedynie 115 posłów na 349 w szwedzkim parlamencie.
Wydaje mi się, że to ładny przykład jak może działać demokracja, ale zobaczymy, bo reformowania państwa przy tak chwiejnym rządzie mniejszościowym może być trudne. pokaż całość

źródło: thelocal.se

lepiej późno niż wcale( ͡° ͜ʖ ͡°) #historia #razem #socdem #neuropa

90 lat temu urodził się Martin Luther King Jr., bohaterski lider ruchu praw obywatelskich. #mlk został zapamiętany jako ikona ruchu nonviolence, promującego walkę polityczną przy użyciu biernego oporu oraz jako autor słynnego przemówienia: "Mam marzenie", wygłoszonego w trakcie Marszu na Waszyngton.

King nie walczył jednak tylko z dyskryminacją rasową. Był on także bojownikiem o sprawiedliwość społeczną, działającym na rzecz Ameryki naprawdę wolnych i naprawdę równych ludzi: "Nazwijcie to demokracją albo nazwijcie to demokratycznym socjalizmem – w naszym kraju konieczny jest równiejszy podział bogactwa".

Dziedzictwo Martina Luthera Kinga Jr. to ciągła inspiracja dla wszystkich osób, które pragną równości, sprawiedliwości i demokracji. #polityka pokaż całość

źródło: 50308266_1198502286984492_2871889268983201792_n.png

Jesteśmy socjalistami, jesteśmy wrogami obecnego systemu kapitalistycznego, który wykorzystuje ekonomicznie słabszych, z jego niesprawiedliwymi płacami, z niesprawiedliwą oceną osoby ludzkiej według jej zamożności a nie według odpowiedzialności i rzeczywistych dokonań. Jesteśmy zdeterminowani aby zniszczyć ten system za wszelką cenę
~Adolf Hitler

pokaż spoiler #antykapitalizm #socdem #socjalizm #bekazlewactwa #neuropa #polityka #cytaty
pokaż całość

źródło: AH.jpg

#socdem #razem #polityka #neuropa
http://www.rp.pl/Polityka/301059966-Zandberg-do-Schetyny-Zbudujmy-wspolna-liste.html

źródło: az.jpg

GLOBALNE OCIEPLENIE
#bekazlewactwa i sierkowicza
#socdem #bekazneuropy

#korwin

źródło: embed.jpg

Niedzielna notka historyczna

W roku 1440, papież Eugeniusz IV zauważył, że jego zadłużenie względem Wielkiego Wojewody Florenckiego jest nieco za duże i dobrze by było coś z tym zrobić.

Postanowił on więc, przekazanie kawałka ziem należących do państwa papieskiego Florencji, dzięki czemu spłacił 25 000 dukatów długu.

Podczas kilku spotkań administracji papieskiej z przedstawicielami rządu Florencji, doszło do ustalenia nowego kształtu obu państw. Wojewoda wziął tereny sięgające nieopodal Sansepolcro, a Eugeniusz IV przejął władzę nad terenami w okolicy dzisiejszej miejscowości Riascone.

Umowa została podpisana, przyklepana i wszyscy o niej zapomnieli (na jakiś czas), aż nagle, mieszkańcy pewnej wioski, oznaczonej na mapach jako "Cospaia" proklamowali republikę, zlikwidowali urzędy, podatki, więzienia, a także wprowadzili nowy system ustrojowy.

Normalnie, gdyby coś takiego wydarzyło by się na terytorium jednego z państw średniowiecznych, to na pewno republika zakończyła by swój żywot równie szybko, co zaczęła. Problem leżał jednak w umowie spisanej pomiędzy papieżem, a administracją Florencji. Podział terenu, zakładał pozostawienie małego terenu o powierzchni 3.3km² bez prawowitego władcy, tj. Cospaia od czasu wejścia umowy w życie, nie należała ani do Państwa Papieskiego, ani do Florencji.

Teoretycznie, takie mikropaństwo, które nie dość, że nie posiada rozbudowanego systemu politycznego, to jeszcze nie ma żadnych surowców pozwalających na dobre funkcjonowanie powinno od razu upaść. Tak się jednak nie stało. A wina znów leżała po stronie papieża i innych władców.

Na terenie całego półwyspu apenińskiego
przetwarzanie tytoniu w celach komercyjnych, a następnie jego sprzedaż była surowo wzbroniona, co spowodowało, że rozwijająca się branża tytoniowa nagle się zatrzymała. Republika Cospaia, sprzeciwiająca się dyktatowi Watykanu, a także innych państw włoskich zabraniających korzystania z tytoniu, postanowiła więc znieść zakaz i w ciągu niecałych kilku lat stała się gospodarczą potęgą (jak na swoje rozmiary), a to wszystko za sprawą zmonopolizowania rynku tytoniowego w regionie.

W Republice Cospaia, podejście do własności było zależne od aktualnej sytuacji gospodarczej. Niektóre źródła podają, że prawdopodobnie każda własność była wspólna (wspólne były łąki, pastwiska i pola uprawne). Podobnie z władzą, która uległa mocnej decentralizacji. Zamiast monarchy, wsią zarządzał "konwent starców", który był najprawdopodobniej zwykłym parlamentem, w którym zasiadał jeden członek każdej rodziny zamieszkującej wieś.

Republika Cospaia upadła 25 maja 1826 poprzez zwykłe przejęcie tego regionu przez Wielkie Księstwo Toskanii oraz Państwo Papieskie.

Oczywiście, nie mamy żadnych dowodów na to, że w mieszkańcy wsi Cospaia wprowadzili w życie ideały lewicowe, które później spisali Marks czy Kropotkin. Mamy jednak pewność, że swoimi działaniami mocno wyprzedzali epokę, w której żyli.

źródła:

http://digilander.libero.it/breschirob/chiesa.html#cospaia

http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Gazetteer/Places/Europe/Italy/Umbria/Perugia/S.Giustino/Cospaia/home.html

http://www.umbriatouring.it/en/lincredibile-storia-di-cospaia/

Ploeg, Jan Douwe van der (1995). Beyond modernization: the impact of endogenous rural development

#antykapitalizm #neuropa #bekazkatoli #4konserwy #libertarianizm #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #socdem #historia pokaż całość

źródło: 1546767563092.jpg

Ile wam dzisiaj skapnęło bogactwa?
#socdem #bekazprawakow #polityka

źródło: 1546610402505.png.jpg

#antykapitalizm #historia #socdem
warto kupić? czytał ktoś może?

źródło: dj.jpg

#socdem #antykapitalizm #neuropa #historia
27 grudnia 1836 urodził się Walery Antoni Wróblewski.

Wróblewski dorastał na Wileńszczyźnie, studia leśne kończył w Petersburgu, a następnie pracował w szkółce leśnej w Sokółce. "W tym czasie - a było to w 1861 roku - młode pokolenie wrzało pragnieniem zrzucenia jarzma nienawistnego i podjęcia na nowo walki o wolność", pisał w książce o nim Boleslaw Limanowski. Osobistym celem Wróblewskiego było zniesienie jarzma poddańczego chłopów, także białoruskich, by mogli być pełnoprawnymi obywatelami Rzeczypospolitej. Ta idea połączyła go m.in. z Konstatntym Kalinowskim, a wszyscy którzy należeli do tego kółka, "byli zasad demokratycznych i nazywali się partią czerwoną, ze względu, że rozwijali program przygotowania ludu do powstania narodowego przeciwko moskiewskiemu panowaniu", opowiadał jeden z członków, poeta białoruski Feliks Różański.
Po wybuchu powstania styczniowego Wróblewski został jednym z jego dowódców, ale jego "męstwo i wytrwałość, skłoniły Komitet, że w sierpniu 1963 oddał mu naczelne dowództwo nad wszystkim oddziałami grodzieńskiemi". Limanowski pisał też "powstańcy go lubili, bo niczem się nie wyróżniał od prostego żołnierza, a szedł pierwszy w ogień i ustępował ostatni". W styczniu 1864 Wróblewski dwukrotnie ranny zakończył swój udział w powstaniu i po pobycie w szpialu w Galicji, wyruszył na emigrację do Francji. Miał powody, bo władze carskie wydały na niego wyrok śmierci i zarządziły konfiskatę dóbr w Sokółce.
W Paryżu imał się róznych zajęć i działał w organizacjach niepodległościowych i socjalistycznych. Po wybuchu rewolucji w Paryżu w marcu 1871 stanął po stronie Komuny Paryskiej. Szybko mianowano go generałem i dowódcą frontu na lewym brzegu Sekwany. Po klęsce wyemigrował do Londynu, gdzie m.in. utrzymywał bliskie stosunki z Karolem Marksem i Fryderykiem Engelsem. W tym czasie w Paryżu zapadł drugi wyrok śmierci na Wróblewskiego.
Po amnestii dla komunardów w 1881 wrócił do Francji, gdzie w różnych miastach spędził ostatnie lata życia. "Wiek podeszły, boleśnie odzywające się dawne rany, liche odżywianie, złe warunki higieniczne, sprowadzały nań często choroby, przykuwały do łoża osamotnionego w nieopalanym i ciasnym pokoiku, jednego z najtańszych hotelików" wspominał nestor polskiego ruchu socjalistycznego Bolesław Limanowski. Rok przed śmiercią Wróblewskiego odwiedził go w domu doktora Gierszyńskiego w Ouarville, gdzie generał Komuny znalazł "potrzbne wygody i opiekę obywatelki Gierszyńskiej". Wróblewski moralnie związany z PPS, wypytywał Limanowskiego o "bojówkę i frakcję rewolucyjną".
Walery Wróblewski zmarł 5go sierpnia 1908 nie doczekawszy wolnej i niepodległej ojczyzny. Zgodnie z jego życzeniem pochowano go na cmentarzu Pere Lachaise, w miejscu gdzie setkami rozstrzeliwani byli towarzysze walki z 1871 roku.
http://www.facebook.com/lewackaszmata/photos/a.353549301702122/878028845920829/?type=3&theater pokaż całość

źródło: 43106734_878028852587495_1596307067520417792_n.jpg

Materializm dialektyczny stanowi podstawę wszelkiej poważnej analizy marksistowskiej która jest niezbędna dla poprawnej pracy politycznej. W związku z powyższym przypominamy klasyczną notatkę autorstwa Lwa Trockiego która przybliży wszystkim podstawy dialektyki materialistycznej.

Kiedyś tu pytania o dialektyke były więc podsyłam

#antykapitalizm #filozofia #socdem pokaż całość

Kobiety stanowią trzon wszelkich zmian i działań lewicowych. Nie będzie bez nich ani rewolucji, ani jakichkolwiek kroków naprzód, czy to insurekcyjnych, czy reformistycznych.
Na zdjęciu widzimy jak hiszpańskie Antyfaszystki pełnią swoją służbę w walce z prawicą.

#antykapitalizm #anarchizm #neuropa #socdem #feminizm #lewackalogika #historiajednejfotografii #hiszpania pokaż całość

źródło: 1545210274205.jpg

Kto poczuł się w obowiązku uczcić w Warszawie pamięć zamordowanego przez nacjonalistę prezydenta Gabriela Narutowicza? Prawie wyłącznie lewica. Na zgromadzeniu pod Zachętą nie było nikogo z największych organizacji tzw. demokratycznej opozycji. Także na stronie prezydenta Polski brak wspomnienia o zastrzelonym poprzedniku.

Podobnie jak w latach ubiegłych, zgromadzenie upamiętniające Gabriela Narutowicza zostało zorganizowane przez Fundację im. Kazimierza Łyszczyńskiego, upominającą się o świeckość państwa i prawa osób niewierzących. Do wydarzenia przyłączyły się głównie organizacje lewicowe i propracownicze: Razem, Zieloni, Inicjatywa Feministyczna, SLD, mazowiecka rada OPZZ.
http://strajk.eu/lewica-uczcila-pamiec-prezydenta-narutowicza-uroczystosc-przed-zacheta/
http://www.youtube.com/watch?v=_Ofd560rK3w

i ku pokrzepieniu lewackich serduszek( ͡° ͜ʖ ͡°)
http://www.youtube.com/watch?v=BkLozDvAhNQ

#socdem #neuropa #historia #lewica
http://www.facebook.com/654477168006947/photos/ms.c.eJwtyMEJADAIA8CNSqJizP6LCW3vebSTQg0GFe3DF9M3kj9oqgQ5FgOyCi8~-.bps.a.1993170420804275/1993170480804269/?type=3&theater pokaż całość

źródło: 48416945_1993170484137602_557056120124866560_o.jpg

Krzyż mieliście na piersi, a brauning w kieszeni.
Z Bogiem byli w sojuszu, a z mordercą w pakcie,
Wy, w chichocie zastygli, bladzi, przestraszeni,
Chodźcie, głupcy, do okien - i patrzcie! i patrzcie!

Z Belwederu na Zamek, tętnicą Warszawy,
Alejami, Nowym Światem, Krakowskiem Przedmieściem,
Idzie kondukt żałobny, krepowy i krwawy:
Drugi raz Pan Prezydent jest dzisiaj na mieście.

Zimny, sztywny, zakryty chorągwią i kirem,
Jedzie Prezydent Martwy a wielki stokrotnie.
Nie odwracając oczu! Stać i patrzeć, zbiry!
Tak! Za karki was trzeba trzymać przy tym oknie!

Przez serce swe na wylot pogrzebem przeszyta,
Jak Jego pierś kulami, niech widzi stolica
Twarze wasze, zbrodniarze - i niech was przywita
Strasznym krzykiem milczenia żałobna ulica.

Julian Tuwim - Pogrzeb prezydenta Narutowicza

Dziś 96. rocznica zabójstwa prezydenta Narutowicza przez prawicowego fanatyka.
#neuropa #socdem pokaż całość

Prowadzenie działalności gospodarczej to „heroizm”, ozusowanie umów cywilnoprawnych doprowadzi do zagłady rynku pracy. To nie wypisy z forum młodocianych zwolenników Korwin-Mikkego. Takie treści publikowała na swoim profilu na Facebooku Monika Gotlibowska, zaprezentowana dziś dziś jako ważna postać w „Biedroń Team”.

Fajna ta nowoczesna lewica, taka niezbyt lewicowa( ͡° ͜ʖ ͡°)
http://strajk.eu/biedron-przedstawil-kolejna-wspolpracowniczke-lewica-jej-nie-polubila/
#socdem #polityka #neuropa #biedron pokaż całość

[Jedną] z niewątpliwych tajemnic polityki fiskalnej wielu wczesnych królestw [jest] dlaczego w ogóle pobierały one podatki. Tego pytania zwykle sobie nie zadajemy. Odpowiedź wydaje się oczywista. Rządy pobierają podatki, ponieważ chcą się dobrać do pieniędzy obywateli. Jeśli jednak Smith miał rację, a złoto i srebro stały się pieniędzmi za sprawą naturalnych procesów rynkowych, całkowicie niezależnie od działalności rządów, to czy wówczas nie byłoby lepiej po prostu przejąć kontrolę nad kopalniami złota i srebra? Królowi wystarczyłoby wówczas pieniędzy na wszystko. W ten sposób postępowali na ogół władcy starożytni. Jeśli na ich terytorium znajdowały się kopanie złota i srebra, sprawowali nad nimi kontrolę. Jaki sens miało wydobywanie złota, stemplowanie go własnym wizerunkiem i wprowadzanie do obiegu wśród poddanych, aby następnie zażądać od nich jego zwrotu?

To rzeczywiście dość zagadkowe. Jeśli jednak pieniądze i rynki nie powstają samorzutnie, jest to w istocie doskonale logiczne. Na tym polega najprostszy i najefektywniejszy sposób tworzenia rynków. Weźmy hipotetyczny przykład: załóżmy, że król chce wyposażyć pięćdziesięciotysięczną armię. W starożytności lub średniowieczu wyżywienie sił tej wielkości stanowiło gigantyczny problem. Kiedy armia nie znajdowała się w ruchu trzeba było mieć do dyspozycji niemal taką samą liczbę ludzi i zwierząt, aby zdobyć i dostarczyć jej niezbędne zaopatrzenie. Jeśli jednak po prostu rozda się żołnierzom monety, a następnie wprowadzi wymóg nakazujący każdej rodzinie w królestwie zwrócenie władcy jednej z nich, przekształca się całą gospodarkę narodową w ogromną machinę zaopatrzenia dla wojska. Od tego momentu bowiem wszystkie rodziny, które chcą uzyskać dostęp do monet, muszą znaleźć sposób, aby włączyć się w ogólny wysiłek dostarczania żołnierzom niezbędnych artykułów. Rynki pojawiają się jako efekt uboczny.

To nieco komiksowy opis. Nie ma jednak wątpliwości, że rynki rozwijały się wokół starożytnych armii. Wystarczy rzucić okiem na ‚Arthaśastrę’ Kautilji, „krąg suwerenności” Sasanidów lub chińskie ‚Yán Tiě Lùn’ [‚Debaty o soli i żelazie’], aby się przekonać, że starożytni władcy poświęcali dużo czasu rozważaniom na temat związków między kopalniami, żołnierzami, podatkami i żywnością. Zdaniem wielu z nich stworzenie tego rodzaju rynków nie tylko pozwalało zaopatrzyć żołnierzy, lecz zapewniało również inne korzyści. Oznaczało bowiem, że urzędnicy nie muszą już pozyskiwać potrzebnych im artykułów bezpośrednio od ludzi ani produkować tych rzeczy w królewskich warsztatach i majątkach. Innymi słowy: mimo wciąż utrzymującej się liberalnej sugestii — wywodzącej się, jak poprzednio, od Smitha — że państwa i rynki są w jakiś sposób ze sobą sprzeczne, świadectwa historyczne pokazują, że prawda jest dokładnie odwrotna. W społeczeństwach, w których nie ma państwa, zwykle nie ma również rynków.”

~David Graeber

#gospodarka #ekonomia #historia #antropologia #socdem pokaż całość

Katolicka nauka społeczna a wolny rynek.

Jakie poglądy na system ekonomiczny zawiera nauka kościoła katolickiego i jak zmieniały się one w czasie?

Dialog kościoła z dzieckiem oświecenia, czyli liberalizmem nigdy nie był łatwy. Oświecenie zarówno słowem, jak i czynem podeptało monarchię absolutną oraz jej wartości. Wartości, których strażnikiem instytucjonalnym był Kościół, funkcjonowały w warunkach feudalnej organizacji gospodarowania, stąd hierarchowie musieli stanąć przed trudną perspektywą skonfrontowania swoich nauk z nadchodzącym kapitalizmem. Mimo to przez prawie sto lat Watykan nie zajmował oficjalnie żadnego stanowiska w sprawie liberalizmu gospodarczego, choć ten zdążył już podbojem wedrzeć się do państw Europy i Nowego Świata, przynosząc nie tylko postęp, ale również wiele kontrowersji o charakterze etycznym.

Wszystko zmienia się w roku 1891 r. Wtedy to sprawujący swój urząd od trzynastu lat Gioacchino Vincenzo Raphaelo Luigi Pecci (Leon XIII) wydaje encyklikę Rerum novarum. Encyklika wpisuje się w szerszy krąg rozważań prowadzonych przez papieża, opatrzonych mottem accomodata renovatio (dosł. "przystosowana odmowa"). Kościół chciał rozwijać swoją naukę, przystosowując jej ducha do ram współczesnego mu świata. Zamieszczam link do polskiego tłumaczenia tego słynnego tekstu. Dlaczego uznano go za przełomowy?

Jak pisze w swoim artykule naukowym (bardzo rzetelnym zresztą) salezjanin, ojciec Jerzy Goćko przełomowy charakter encykliki ujawniał się przede wszystkim na płaszczyźnie politycznej #:

Dokument taki nie miał w Kościele katolickim żadnego historycznego precedensu, a sam Papież był sprzymierzony z konserwatystami, arystokratycznymi kołami w katolicyzmie, które robiły wszystko, co możliwe, żeby odeprzeć atak na ich hegemonię ekonomiczną, ze strony organizującej się klasy pracującej.

A sama encyklika? Zaczyna się od fragmentów, których retoryczne ostrze jest skierowane przeciwko socjalizmowi. A może nie tyle przeciwko socjalizmowi jako takiemu (sformułowanie to pada w tekście zaledwie dwa razy), co jego implikacji w postaci własności wspólnej. Tym jednak, co wywołało burzę nie była krytyka konsekwencji materialistycznej ideologii, gdyż tę można było przewidzieć, lecz jednoznacznie wyrażone potępienie praktyk leseferyzmu i pochylenie się nad losem robotników. Cytat:

(...) państwo winno popierać wszystko, co w jakikolwiek sposób może polepszyć dolę robotników. Nikomu ta opieka nad proletariatem nie zaszkodzi, a owszem pomoże wszystkim, w interesie bowiem państwa leży, aby nie byli narażeni na nędzę ci, którzy dla wszystkich wytwarzają dobra.

Warto zwrócić w tym miejscu zwrócić uwagę na pewien szczególny wątek, który odtąd będzie się już stale pojawiał w nauce społecznej kościoła i jej kontestacji radykalnego kapitalizmu. Jest nim sprawa godności jednostki ludzkiej. Doznaje ona uszczerbku w czasie niewolniczej pracy zarobkowej i obowiązkiem bogatych oraz pracodawców jest tę godność szanować za wszelką cenę. Przykładowo w liście pasterskim biskupów amerykańskich z 1986 r. znajduje się taki oto fragment (pkt. 28):

The dignity of the human person, realized in community with others, is the criterion against which all aspects of economic life must be measured.

Jak więc widzimy, Kościół zajmuje swoje stanowisko przede wszystkim przez wzgląd na etykę pracy, a nie jej efektywność. W istocie ani biskupi, ani papieże nie podjęli się nigdy całościowej oceny efektywności procesu gospodarowania. Nakreślają za to jasno swoją wizję jego godnej organizacji. Czterdzieści lat później Pius XI w rocznicę opublikowania Rerum novarum ogłasza światu encyklikę Quadragessimo anno. Jest to czas największej burzy w globalnej gospodarce, a kryzys światowy przynosi nie tylko utratę miejsc pracy, ale także i pogłębioną refleksję moralną nad kształtem ekonomii, nauki zbudowanej o liberalne wzorce.

Encyklika w swojej warstwie retorycznej jest zdecydowanie mniej uładzona w stosunku do dzieła Leona XIII. Krytyka kapitału jest nieprzejednana i często bezpardonowo. Z polskiej wersji językowej encykliki:

Szlachetna bowiem i szczytna nauka Leona XIII, dla uszu świata zupełnie nowa, wprawiła nawet niektórych katolików w podejrzenie, dla innych stała się nawet kamieniem obrazy. Zburzyła ona bowiem śmiało bożyszcza liberalizmu, stała z ziemi stare przesądy i uprzedziła nieoczekiwanie rozwój wypadków, tak, że ociężali sercem odrzucili wzgardliwie tę nową filozofię społeczną, a tchórzliwi i bojaźliwi bali się wstąpić na nowe szczyty (...).

Przez długi zaprawdę czas mógł sobie kapitał zbyt wielkie rościć prawa. Wszelką produkcję, wszelkie dochody zagarniał dla siebie, pozostawiając robotnikowi zaledwie tyle, ile mu było dla utrzymania życia i odnowienia sił potrzebne (...). Nic więc dziwnego, że takie błędne zapatrywania, takie nieusprawiedliwione postulaty z namiętnym spotkały się sprzeciwem nie tylko ze strony tych, których takie teorie pozbawiały przyrodzonego prawa uzyskania lepszego bytu.

Rozwiązanie tej kwestii to współdziałanie czynników produkcji: pracy i kapitału. Jest to fundament korporacjonizmu gospodarczego, który zapanował w faszystowskich Włoszech, Austrii oraz hitlerowskich Niemczech, choć rzecz jasna trudno mówić, aby rządy totalitarne czerpały z nauki społecznej kościoła. To raczej konstatacja, że nauka Kościoła z tego okresu odzwierciedlała swoistego ducha czasów.

Czasy powojenne nigdy nie przyniosły choćby rewizji tej linii argumentacyjnej. Jakkolwiek możemy mówić o pewnych korektach: pierwszeństwo winna mieć inicjatywa prywatna, lecz nieprawidłowości wynikające z jej uprzywilejowania należy usunąć drogą interwencji. Jest to retoryka typowa dla dwóch zasiadających na Tronie Piotrowym: Jana XXIII (Mater et Magistra (1961)) oraz Jana Pawła II (Centessimus Annus 1991, na stulecie Rerum novarum). Jednak już Paweł VI w Populorum progressio (1961) nie pozostawia najmniejszych złudzeń. Stamtąd:

Lecz z tych nowych warunków, nie wiemy jakim sposobem, zakradły się do społeczności ludzkiej poglądy, według których głównym bodźcem postępu ekonomicznego jest zysk, naczelną normą działalności gospodarczej - wolna konkurencja, prywatna zaś własność środków produkcji to prawo absolutne, nie znające ograniczeń i nie wiążące się z żadnymi zobowiązaniami społecznymi. Ta forma nieskrępowanego "liberalizmu" torowała drogę pewnemu rodzajowi tyranii, słusznie potępionemu przez Poprzednika Naszego Piusa XI, gdyż stąd wywodzi swój początek internacjonalizm pieniądza, czyli imperializm międzynarodowy.

Myśl Jana Pawła II w tym kontekście z pewnością jest bardziej liberalna, jednak nie bez bardzo ważnych zastrzeżeń. Zanim wydano przywoływaną Centessimus annus, dekadę wcześniej ujrzała światło dzienne encyklika Laboram Exercens. Papież opisuje w niej zjawisko ekonomizmu. Określa tym mianem ocenę pracy człowieka wydaną wyłącznie przez pryzmat jej wartości rynkowej. Jednak już w połowie lat dziewięćdziesiątych, nawiązując do swojej nauki, wypowiada na łamach włoskiego dziennika "La Stampa" następujące słowa:

U źródeł licznych poważnych problemów społecznych i ludzkich, jakie trawią obecnie Europę i świat, znajdują się także zdegenerowane przejawy kapitalizmu. Naturalnie dzisiejszy kapitalizm nie jest kapitalizmem z czasów Leona XIII [tj. końca XIX w.]. On się zmienił, a w dużej części jest to zasługą myśli socjalistycznej.

Źródło. To wszystko o poglądach papieży, warto może jednak przywołać stanowisko katolickich ekonomistów. Leseferysta Thomas Woods z Instytutu Misesa w tym tekście pokazuje na podstawie cytatów z encyklik, jak Kościół lekceważy jego zdaniem kwestię rynkowego kształtowania się płac, wskazując na niezgodność jego nauk z naukami ekonomicznymi w tym zakresie, a dużo bardziej prosocjalny Charles Clarke St. John's University stwierdza wprost:

The church has always rejected laissez-faire capitalism and its ideology of extreme individualism.

Prywatnie sądzę, że obydwaj mają rację: katolicka nauka społeczna jest niezgodna z gloryfikacją wolnego rynku i przeciwstawia się mu, chociaż pamiętajmy, że jest to sprzeciw wnoszony z pozycji moralnych, a nie naukowych. Zdając sobie sprawę, że istnieją w Polsce środowiska pragnące zawrzeć programowy sojusz wiary oraz laissez-faire, należy jasno powiedzieć, że jest wielce wątpliwe, aby swoje stanowisko mogły przekonująco uzasadnić nauką hierarchów. Stąd też uzasadnienia etycznego własnych poglądów będą musiały szukać zdecydowanie gdzie indziej niż w katolickiej nauce społecznej, nad którą wciąż unosi się duch Leona XIII, będącego niezmiennie punktem odniesienia do swoich następców. Jednocześnie dość ciekawy wydaje się odmienny stosunek dwóch odłamów chrześcijaństwa – katolicyzmu i protestantyzmu – do kapitalizmu, ale to już temat na zupełnie inny wpis.

#ekonomia #filozofia #neuropa #socdem #4konserwy pokaż całość

Tak się zaczynają rewolucje #antykapitalizm #neuropa #socdem #heheszki

źródło: Screenshot_2018-11-20 (1) Twitter(1).png

Na tok.fm bardzo ciekawa audycja z Maciejem Wróblewskim z angielskiego odpowiednika KNF. Pojawia się fragment na temat ogólnej gospodarki na świecie. Na wykopie panuje narracja, że wszędzie jest socjalizm. A pan Wróblewski mówi:

Ja nie widzę, żeby - jeśli chodzi o ideologię nazwijmy to finansową czy ekonomiczną czy bankową - żeby w polsce było dużo tzw myśli lewicowej. To jednak jest... my po przemianach 89 roku, przyjęliśmy wszystkie zasady konsensusu waszyngtońskiego czyli tzw neoliberalizm pełną parą. Czyli wiara w rynek, który wszystko uzdrowi. Teraz mamy J. Corbyna, on ma bardziej lewicowe poglądy, ale nie... neoliberalizm ogólnie na świecie trzyma się mocno. I myślę, że to jest problem. Jeśli chodzi o bankowość polską, też nie widzę tej myśli lewicowej w bankowości centralnej.

źródło: podcast
#socdem #bekazprawakow #neoliberalizm #kapitalizm #antykapitalizm pokaż całość

Taki są fakty a nie lekkomyślny bełkot pozbawionych wyobraźni kucy często korzystających z dobrodziejstw publicznej edukacji. Wilczy bilet lub obciążenie tych pacanów tego rodzaju kosztami skutecznie wyleczyłoby ze skrajnie liberalnych idiotyzmów.
#antykapitalizm - obserwujcie
#neuropa #4konserwy #bekazprawakow #bekazkorwina #bekazlibertarian #bekazprawakow #usa #studia #ekonomia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #nauka #libertarianizm #akap #socdem #korwin pokaż całość

źródło: balcerowicz.com

Raport: GfK Purchasing Power 2017 - siła nabywcza pieniądza

Siła nabywcza statystycznego Polaka wynosi 7228 euro. To tylko połowa europejskiej średniej. Europejczyk dysponuje średnio kwotą 14 292 euro na wydatki i oszczędności.

To tzw. siła nabywcza, czyli po prostu kwota jaka co roku przechodzi przez nasze portfele. Pieniądze według definicji wydajemy na jedzenie, mieszkanie, media, oszczędności, wakacje, transport czy samochód.

W Polsce nierówności mierzone siłą nabywczą są szczególnie wysokie w porównaniu do innych krajów europejskich różnice między bogatymi a biednymi. Mieszkańcy najmniej zamożnego powiatu w Polsce mają do dyspozycji mniej niż jedną trzecią pieniędzy niż średnia dla Unii Europejskiej.

źródła: GfK report , Bolesna prawda o naszej zamożności (artykuł)

#antykapitalizm #socdem #neoliberalizm #bekazprawakow #raporty #gospodarka pokaż całość

źródło: gfk.com

#polityka #nowoczesnapl #razem #neuropa #socdem

źródło: az.jpg

Dziś Komisja Nadzoru Finansowego wydała ostrzeżenie dotyczące Idea Banku Leszka Czarneckiego. Stało się to po wybuchu afery wokół nagrania szefa KNF przez Czarneckiego. My już trzy lata temu zwracaliśmy uwagę opinii publicznej na wątpliwości co do biznesowego imperium Leszka Czarneckiego. Alarmowaliśmy, że skomplikowana sieć spółek i przedsięwzięć może służyć wyprowadzaniu pieniędzy z Polski. Zilustrowaliśmy to wtedy "labiryntem Czarneckiego".

Banki nie stoją ponad prawem. Powinny uczciwie płacić podatki i przestrzegać obowiązujacych przepisów. Ich działalność musi być sprawnie nadzorowana. Dlatego nadzór finansowy musi być niezależny od biznesu. Dziś tak nie jest. Pomiędzy bankami a polską polityką są obrotowe drzwi. Ci sami ludzie jednego dnia ustalają zasady i nadzorują sektor finansowy, a następnego - dostają obscenicznie dobrze opłacane posady w prywatnych bankach. Czas to zmienić!
#razem #socdem #afera #polityka #neuropa pokaż całość

źródło: 46229039_1155891671245554_1735845194848272384_n.jpg

13 listopada 1904 roku na Placu Grzybowskim w Warszawie odbyła się olbrzymia demonstracja robotnicza zorganizowana przez PPS w proteście przeciwko mobilizacji ogłoszonej przez władze carskie w związku z wojną rosyjsko-japońską.
Była to pierwsza od Powstania Styczniowego tak liczna demonstracja, podczas której po obydwu stronach padły strzały, byli zabici i ranni demonstranci, także żołnierze carscy. Wznoszono okrzyki: „PPS. Precz z wojną i caratem. Niech żyje wolny, polski lud!”. Stefan Okrzeja wzniósł sztandar i zaintonowano „Warszawiankę”. Pochód PPS przeszedł w kierunki Śródmieścia Warszawy, gdzie został rozpędzony. Aresztowano kilkuset demonstrantów. W sumie 13 listopada 1904 r. na ulicach Warszawy zabitych zostało 6 demonstrantów, a 27 zostało rannych. Po stronie rosyjskiej również byli zabici i ranni, jednak oficjalnie straty poniesione tego dnia przez wojsko i policję nie zostały ujawnione.
#historia #warszawa #antykapitalizm #socdem pokaż całość

źródło: grzybow.jpg

13 listopada 1918 roku na Zamku Królewskim w Warszawie zawisł Czerwony Sztandar - symbol zwycięstwa nad zaborcami i wyzwolenia ludu polskiego.

"Nasz sztandar płynie ponad trony..." - brzmiały słowa hymnu Polskiej Partii Socjalistycznej, który od lat towarzyszył walce o niepodległość. W listopadzie 1918 roku przekute zostały w rzeczywistość. Trony upadły, na niegdyś królewskim zamku widniał symbol prostego ludu, a wyzwolona Polska proklamowana została republiką równych sobie ludzi.

13 listopada warszawski zamek zajmowali jeszcze żołnierze niemieccy. "Nie mieliśmy zamiaru wywoływać starcia, lecz tylko symbolicznie opanować siedzibę królewską i zatknąć na niej sztandar robotników" - wspominał Zygmunt Zaremba. "Ktoś zawiadomił Niemców, stojących załogą w zamku, że rewolucjoniści mają na nich uderzyć i wymordować ich" - relacjonował Marian Malinowski - "Więc Niemcy z jednej strony zaczęli w oknach zamku umieszczać karabiny maszynowe, z drugiej zaś strony zwrócili się do Piłsudskiego o opiekę. Akurat kiedyśmy się z wielkim pochodem zjawili, pod zamek zajechało auto z Komendantem, który Niemcom oświadczył, że nie mają się czego bać, że ich wprowadzono w błąd".

Uspokojeni przez Piłsudskiego żołnierze niemieccy odłożyli broń i delegacja PPS-u bez przeszkód weszła ze sztandarem na balkon Zamku Królewskiego. Malinowski wspominał, że Niemcy pozdrawiali ich nawet po drodze okrzykami: „Niech żyje Rewolucja!”.

"Kiedy pokazaliśmy się na balkonie i powiewem sztandaru powitaliśmy zalany robotnikami plac, nastąpił wybuch uczuć tak silny, jakiego nie widziałem nawet w początkach rewolucji rosyjskiej. Ludzie rzucali się sobie w ramiona, klaskali. Chmura rzuconych w górę czapek i kapeluszy przesłoniła na chwilę nawet kolumnę Zygmunta. Towarzysze przymocowali do balkonu sztandar, a ja patrzyłem na dół, łykając łzy największego wzruszenia" - pisał Zygmunt Zaremba.

Źródło
#warszawa #historia #historiapolski #ciekawostkihistoryczne #ciekawostki #socdem #neuropa #4konserwy pokaż całość

źródło: scontent.flhr5-1.fna.fbcdn.net

#neuropa #socdem

źródło: 1542029533547.jpg

Skoro Polską rządzą socjaliści i lewactwo w postaci PiSu a Szwecja jest krajem dobrobytu dzięki kapitalizmowi i wolnorynkowym rządom, to dlaczego u licha prawacy nie zapiszą się do Razem by walczyć o taki sam system dla naszego kraju? #prawackalogika #urojeniaprawakoidalne
#antykapitalizm #neuropa #bekazprawakow #bekazlibertarian #szwecja #socdem #polityka pokaż całość

#polityka #socdem #neuropa #4konserwy #religia

źródło: az.jpg

#historia #polska #socdem #lewica #polityka

źródło: 23316263_1707092925991032_863901575363037569_n.jpg

Tło jest, teraz jakaś fraza. Podawajcie propozycję, ja się na razie wmieszam w tłum.
#antykapitalizm #anarchizm #socjalizm #socdem

#historia #socdem #lewica #neuropa

źródło: IgnacyD.jpg

http://qichouchou.com/link/4606557/prof-kuzinska-mordujemy-klase-srednia-odpuszczamy-bogaczom-polski/

Prof. Kuzińska: Mordujemy klasę średnią, odpuszczamy bogaczom. Polskie podatki to szczyt głupoty

W dodatku wyższy próg podatkowy - 32 proc. dla zarabiających powyżej 85 tysięcy rocznie - to fikcja. Mało kto go płaci. Ponad 97 proc. podatników objętych jest stawką 18 proc., czyli de facto mamy w Polsce podatek liniowy. Jeśli na regresywność podatku VAT i akcyzy nałożymy bardzo spłaszczony prawie liniowy PIT, to suma tych dwóch wektorów będzie regresywna. Efekt końcowy jest taki, że zamożniejsi płacą niższe podatki niż biedniejsi.
#ekonomia #socdem #neuropa pokaż całość

Po pierwsze, patrząc zwłaszcza na wygraną Trzaskowskiego, albo szerzej, na całą debatę warszawską, trudno nie zauważyć, że dziś wszyscy mówią lewicą. Tak jak prawicy udało się zdominować język o historii czy imigracji, tak lewicy udało się zdominować dyskurs o miastach. Kilka lat temu wydawało się to zupełnie niemożliwe, dziś nawet Jaki musiał mówić językiem ruchów miejskich i biegać z łopatą sadzić drzewa.

Niestety, jak się można było spodziewać, wzrost lewicowego dyskursu jest odwrotnie proporcjonalny do poparcia lewicy przy urnach, bo skoro Trzaskowski mówi podobnie jak Śpiewak i Glusman, to po co „marnować” głosy na tych drugich. Zresztą w podobny sposób PiS ograbia radykalnych narodowców swoją imigracyjną histerią. Po co głosować na Winnickiego, skoro Kaczyński mówi z grubsza to samo.
http://krytykapolityczna.pl/kraj/a-jednak-dobry-punkt-wyjscia-dla-lewicy/
#socdem #polityka #wybory #neuropa pokaż całość